Podczas ogrzewania ciała jego temperatura rośnie w miarę dodawania ciepła. Wzrost ciepła zwany jest ciepłem jawnym. Podobnie, gdy obiekt oddaje ciepło i jego temperatura spada, usunięte ciepło również zwane jest ciepłem jawnym. Ciepło jawne to ciepło, które powoduje zmianę temperatury obiektu.
Wszystkie czyste substancje w przyrodzie mogą zmieniać swój stan skupienia. Ciało stałe może stać się cieczą (lód zamienia się w wodę), a ciecz gazem (woda w parę wodną), ale takie zmiany wymagają dodania lub pobrania ciepła. Ciepło, które powoduje te zmiany, zwane jest ciepłem utajonym.
Ciepło utajone nie zmienia jednak temperatury substancji - na przykład gotująca się woda utrzymuje temperaturę 100°C. Ciepło dodane w celu podtrzymania gotowania się wody to ciepło utajone. Ciepło, które powoduje zmianę stanu skupienia bez zmiany temperatury zwane jest ciepłem utajonym.
Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla wyjaśnienia. dlaczego w systemach chłodzących używany jest czynnik chłodniczy. Wyjaśnia również dlaczego do określenia wydajności chłodniczej urządzenia używane są zwroty 'wydajność całkowita' (ciepło jawne i utajone) i 'wydajność jawna'. Podczas cyklu chłodzenia w urządzeniu następuje skraplanie spowodowane usuwaniem ciepła utajonego z powietrza. Wydajność jawna to wydajność niezbędna do obniżenia temperatury, natomiast wydajność utajona to wydajność potrzebna do usunięcia wilgoci z powietrza.