Zasady funkcjonowania systemu wentylacyjnego

System wentylacji mechanicznej wymaga stworzenia układu kanałów wentylacyjnych wywiewnych – usuwających powietrze stare oraz nawiewnych – doprowadzających powietrze świeże.

Podstawową zasadą poprawnej wentylacji jest usuwanie powietrza zużytego z miejsc i pomieszczeń generujących ich największe stężenie tzn. kuchni, łazienek, wc, garderób. Świeże powietrze nawiewamy natomiast do pomieszczeń, w których śpimy i wypoczywamy, czyli do sypialni i pomieszczeń dziennych. Pamiętać należy, aby wentylacja działała poprawnie musi następować swobodny przepływ powietrza od nawiewu do wyciągu. Uzyskujemy to poprzez zapewnienie przepływu strumienia powietrza pomiędzy pomieszczeniami przez kratki drzwiowe lub podcięcia 15 -20 mm w stolarce drzwiowej.

Zalecana krotność wymiany powietrza przy wentylacji ciągłej to 0,5-1,0. Pamiętać należy, że dobra wentylacja ma działać, lecz nie może być wyczuwalna w postaci ruchu strug powietrza. Złotą zasadą budowania systemu wentylacyjnego jest zasada najkrótszych kanałów - niskie spadki ciśnień. Sercem opisanego układu wentylacyjnego są wentylatory nawiewne i wywiewne lub zespolone centrale wentylacyjne. System wywiewny obsługuje wentylator ssący powietrze z pomieszczeń i kierujący je do wyrzutni (kratki wentylacyjnej wywiewnej), natomiast wentylator nawiewny kieruje świeże powietrze z czerpni (kratki nawiewnej) do systemu nawiewników w pomieszczeniach. Zintegrowany system w/w wentylatorów nosi nazwę centrali wentylacyjnej. Centrale wentylacyjne mogą być rozbudowane o system wymienników odzyskujących ciepło - rekuperatorów.

Montaż systemów wentylacyjnych

Elementy kanałów łączymy metodą "na wcisk" bez konieczności dodatkowego uszczelniania tych połączeń.