Rury chłodnicze - właściwości miedzi
W naturze miedź występuje w postaci rud oraz jako minerał - miedź rodzima (niezwykle rzadko spotykana). Większość miedzi jest wydobywana w kopalniach pod postacią siarczku miedzi, za pomocą flotacji.
- wzór chemiczny - Cu
- gęstość - 8,93 kg/dm3
- temperatura wrzenia - 2560 st.C
- temperatura topnienia - 1083,4 st.C
- wytrzymałość na rozciąganie - 210-240 N/mm2
- przewodność cieplna (dla 0 st.C) - 397 W/mK
- rozszerzalność cieplna (dla 20 - 100 st.C) - 0,0168 mm/m/ºC
Miedź techniczna ma wiele domieszek, które w pewnych przypadkach bardzo wyraźnie wpływają na jej własności fizyczne i mechaniczne:
- pierwiastki tworzące roztwory stałe w miedzi (np. Al, Fe, Ni, Sn, Zn, Ag, Pt, Cd, i inne), które w małym stopniu wpływają na własności plastyczne miedzi, powiększając w zasadzie jej twardość i wytrzymałość, obniżając przewodność elektryczna i cieplną;
- pierwiastki, które nawet w małych ilościach nie tworzą roztworów stałych z miedzią. Do tej grupy należą przede wszystkim ołów i bizmut, które tworząc na granicach ziaren mieszaninę eutektytyczną, są najbardziej niekorzystnymi zanieczyszczeniami miedzi, obniżającymi w największym stopniu jej własności plastyczne i fizyczne;
- pierwiastki, które nawet w małych ilościach tworzą związki chemiczne z miedzią. Do pierwiastków tych należy zaliczyć przede wszystkim tlen i siarkę. Tlenki i siarczki miedzi w postaci mieszanin eutektycznych również tworzą się na granicy ziaren i tak jak w poprzednim przypadku, obniżają własności plastyczne, podwyższają własności wytrzymałościowe, ale w łagodniejszy sposób.
Miedź charakteryzuje się stosunkową dużą odpornością na korozję. W wilgotnym powietrzu miedź pokrywa się warstwą zasadowego węglanu miedzi tzw. patyny, chroniącą w pewnym stopniu przed dalsza korozją. Na działanie wilgotnej atmosfery przemysłowej, zawierającej dwutlenek siarki, miedź jednak nie jest odporna, ponieważ wytwarzająca się wtedy na jej powierzchni warstewka zasadowego siarczanu miedzi nie zabezpiecza jej przed dalsza korozją. Wpływ zanieczyszczeń na własności mechaniczne miedzi jest bardzo różny i zależy przede wszystkim od tego, w jakim stanie te zanieczyszczania występują i gdzie się umiejscawiają. Struktura miedzi utlenionej zależy od zawartości tlenu w stopie miedzi. W instalacjach ziębniczych, zimnej wody i grzewczych wykorzystuje się głównie rury z miedzi fosforyzowanej. Fosfor jest najbardziej popularnym odtleniaczem, jednak stosuje się go w niewielkich ilościach, gdyż większa jego pozostałość w miedzi po odtlenieniu jest na ogół niewskazana, ponieważ wpływa na kruchość materiału.
Opracowanie redakcja www.klimatyzacja.pl, www.ogrzewnictwo.pl [AJ]
Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji.
