Dobór modułowych central wentylacyjnych

Prawidłowy dobór efektywnej energetycznie centrali wentylacyjnej nie jest zadaniem łatwym, szczególnie gdy stawiane wymagania w zakresie jakości i higieny powietrza są wysokie.

W artykule wskazano najważniejsze obowiązujące normy i wytyczne, które ułatwiają decyzję w wyborze odpowiedniego rozwiązania.

Przy doborze centralnych jednostek wentylacyjnych warto uporządkować swoją wiedzę i skorzystać z instrukcji opracowywanych przez stowarzyszenia zrzeszające producentów tych urządzeń, a więc przedsiębiorstwa bezpośrednio zaangażowane w rozwój central wentylacyjnych.

Zrzeszenia typu RLT (Herstellerverband RLT-Geräte) opracowują wytyczne informujące w sposób zwięzły o podstawowych wymaganiach, które powinna spełniać centrala wentylacyjna, aby stanowić produkt wysokiej jakości. Wytyczne te zawierają wszystkie odpowiednie normy, a w przypadku rozbieżności lub luk w przepisach, określają aktualny stan technologiczny. Zapewniają jednolite kryteria porównywalne, a tym samym sprawiają, że jest to niezawodny przewodnik do wyboru centrali wentylacyjnej zgodnej z obowiązującymi normami, energooszczędnej, spełniającej wymogi higieny.

Wytyczne takie mają zastosowanie do wszystkich typów central wentylacyjnych, niezależnie od konstrukcji. Zawierają czytelne interpretacje przepisów w zakresie efektywnego wykorzystania energii, bezpieczeństwa pod względem higienicznym, odpowiednich właściwości mechanicznych. Tworzone są jako przewodnik dla inwestorów, użytkowników, architektów, planistów, instalatorów, serwisantów i producentów. Mają na celu pomoc w produkcji i wyborze jednostek wentylacyjnych, które spełniają najwyższe standardy i reprezentują najwyższy (w danym czasie) poziom technologiczny.

Podstawowe stosowane w Polsce normy krajowe i zagraniczne

•    PN-EN 1886:2008 – Wentylacja budynków. Centrale wentylacyjne i klimatyzacyjne. Właściwości mechaniczne (data publikacji: 29 stycznia 2008 r.);
•    PN-EN 13053+A1: 2011 – Wentylacja budynków. Centrale wentylacyjne i klimatyzacyjne. Klasyfikacja i charakterystyki działania urządzeń, elementów składowych i sekcji (data publikacji: 25 sierpnia 2011 r.);
•    PN-EN 13779:2008 – Wentylacja budynków niemieszkalnych. Wymagania dotyczące właściwości instalacji wentylacji i klimatyzacji (data publikacji: 23 września 2008 r.);
•    DIN 1946 część 4 – Wentylacja i klimatyzacja część 4: Systemy wentylacji i klimatyzacji stosowane w budynkach i pomieszczeniach w sektorze opieki zdrowotnej (data publikacji: grudzień 2008 r.);
•    PN-EN 1751:2002 – Wentylacja budynków. Urządzenia wentylacyjne końcowe. Badania aerodynamiczne przepustnic regulacyjnych i zamykających (data publikacji 17 kwietnia 2002 r.);
•    PN-EN 13501-1+A1:2010 – Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków część 1: Klasyfikacja na podstawie wyników badań reakcji na ogień (data publikacji: 9 sierpnia 2010 r.).

Efektywność energetyczna centrali

Do września 2007 roku (a w Polsce do września 2008 roku) nie istniała definicja efektywności energetycznej wyposażenia centrali, a tylko kompletnych systemów centrali, w skład których wchodziła centrala i powiązany układ kanałów, pełniących różne funkcje.

Norma PN-EN 13779 wprowadziła moc właściwą wentylatora (SFP – Specific Fan Power) i podział na 7 klas pod względem wartości obliczeniowej SFP (tab. 1.).

MOC WŁAŚCIWA WENTYLATORA [W/(m3/s)]) =

POBÓR MOCY ELEKTRYCZNEJ [W] / NOMINALNA WYDAJNOŚĆ POWIETRZA [m3/s]

Przy założeniu sprawności systemu, można obliczyć przybliżony wzrost ciśnienia wentylatora.

OGÓLNY WZROST CIŚNIENIA WENTYLATORA [Pa] =

MOC WŁAŚCIWA WENTYLATORA [W/(m3/s)] • SPRAWNOŚĆ KLASYFIKACYJNA WENTYLATORA/NAPĘDU/SILNIKA

Wzrost ciśnienia dyspozycyjnego musi pokonać zarówno spadek ciśnienia w części wewnętrznej jednostki jak również z zewnętrznego systemu kanałów. Ponieważ nie uwzględnia się spadku ciśnienia w systemie kanałów i nie może to leżeć w zakresie odpowiedzialności producenta urządzeń, wartości SFP nie nadają się do oceny efektywności energetycznej centrali wentylacyjnej.

W artykule poruszono również zagadnienia:

•    Klasy średniego poziomu prędkości powietrza wewnątrz obudowy (PN-EN 13053)
•    Klasy odzysku ciepła (PN-EN 13053)
•    Klasy mocy elektrycznej
•    Odzysk ciepła
•    Wentylatory do central wentylacyjnych
•    Wybór sekcji
•    Weryfikacja danych katalogowych

Autor: Dike BŁOCKA