Wentylacja jest procesem polegającym na utrzymaniu temperatury, wilgotności i ruchu powietrza na wymaganym poziomie w pomieszczeniu.
Klimatyzacja jest to proces umożliwiający na automatyczne regulowanie temperatury, wilgotności oraz czystości powietrza w pomieszczeniu, które ma na celu dobre samopoczucie użytkowników i względy higieniczne.
Do głównych zadań wentylacji zalicza się: odprowadzenie substancji zapachowych i szkodliwych, nawilżanie, osuszanie i ochładzanie powietrza, wymiana zużytego powietrza wdychanego przez ludzi.
Komfort cieplny człowieka jest to najwłaściwsza temperatura, w której człowiek nie odczuwa chłodu i gorąca. Na komfort cieplny człowieka wpływa wiele czynników takich jak: stopień wykonywanej aktywności fizycznej, izolacyjność cieplna odzieży, wilgotność i prędkość powietrza, temperatura pomieszczenia, a także pory roku.
pV=nRT
p – ciśnienie[Pa]
V – objętość[m3]
n – ilość moli gazu[mol]
T – temperatura[Co]
R – stała gazowa wynosząca 8,314[J/(mol*K)]
Model ten opisuje związek między temperaturą, ciśnieniem oraz objętością gazu doskonałego. Gaz taki posiada pewne założenia taki jak: mała ilość cząsteczek, brak oddziaływania międzycząsteczkowego, cząsteczki poruszają się w linii prostej i zmieniają swój kierunek tylko w gdy się ze sobą zderzają, zderzenia takie są idealnie sprężyste.
Współczynnik kierunkowy jest to taki współczynnik, dzięki któremu można określić kąt nachylenia linii wzdłuż której zachodzi dana przemiana. Charakteryzuje on również przemianę powietrza w pomieszczeniu pod wpływem ciepła całkowitego oraz wilgoci z różnych źródeł.
Prawo Daltona mówi, że suma ciśnień cząstkowych mieszaniny gazów jest równa ciśnieniu całkowitemu. Określa to następujący wzór:
p = p1 + p2 + p3 + p4 + pn gdzie p1, p2, p3, p4 … – ciśnienia cząstkowe składników[Pa]
Metodami pomiaru wilgotności powietrza można przeprowadzić za pomocą:
Recyrkulacja powietrza wentylacyjnego jest to forma odzysku energii cieplnej polegająca na kierowaniu powietrza wywiewnego ponownie do centrali klimatyzacyjnej. Proces ten zachodzi w komorze mieszania, gdzie w odpowiednich proporcjach miesza się powietrze zużyte z powietrzem z zewnątrz. Dzięki procesowi mieszania, nie jest wymagana już taka ilość energii do ochłodzenia lub ogrzania powietrza.
Do zysków ciepła możemy zaliczyć: ludzi, promieniowanie słoneczne, oświetlenie elektryczne, urządzenia elektryczne, procesy techniczne, infiltracja powietrza, przenikanie ciepła przez przegrody budynku, wymiana ciepła z sąsiednimi pomieszczeniami.
Charakterystyka instalacji pokazuje spadki ciśnienia w systemie w zależności od ilości przepływającego powietrza. Oczywiście parametry współpracy wentylatora i instalacji określa punkt przecięcia obu charakterystyk. Określa on ilość powietrza, jaką wentylator jest w stanie przetłoczyć przez daną instalację w jednostce czasu.
Zmiana oporów przepływu, która wyraża się zmianą spadku ciśnienia w instalacji, odpowiada nowej linii charakterystycznej i nowemu punktowi współpracy na charakterystyce wentylatora (przy założeniu, że prędkość wentylatora jest niezmienna).
Naniesione charakterystyki:
Dodanie oporu miejscowego powoduje wzrost oporów przepływu tzn., że charakterystyka instalacji będzie bardziej stroma.
Prędkość porywania jest to najmniejsza prędkość umożliwiająca wciągnięcie wraz z powietrzem takiej ilości zanieczyszczeń, aby pozostała część zanieczyszczonego powietrza nie miała negatywnego wpływu na zdrowie ludzkie.
Wentylator: jest to maszyna o konstrukcji wirnikowej z bezpośrednim napędem, której zadaniem jest transport powietrza świeżego lub częściowo zanieczyszczonego do danego pomieszczenia. Posiadają one prostą konstrukcję oraz są lekkie.
W obiegu zamkniętym pompy ciepła znajduje się specjalny czynnik chłodniczy, który krążąc po pobraniu ciepła z dowolnego źródła dolnego odparowuje i skraplając się oddaje ciepło przez wymiennik górnym źródłom. W parowniku oraz skraplaczu dochodzi do zmiany faz, w zaworze ma miejsce rozprężanie, zaś w sprężarce - sprężenie. Niezależnie czy to gruntowa pompa ciepła czy powietrzna pompa ciepła zasada działania jest podobna jak w przypadku lodówki, gdzie ciepło jest odbierane z jej wnętrza (utrzymując tam niską temperaturę). Pompa wykorzystuje istniejące źródło zewnętrzne, działając tym efektywniej, im wyższa jest temperatura źródła. Gruntowe pompy ciepła mają jednak odmienny od lodówki cel, ponieważ dostarczają, a nie odbierają ciepło.
Dolne źródło ciepła jest to ośrodek, który ma na celu dostarczyć wstępną energię o niskiej temperaturze do instalacji. Pompy ciepła dobiera się w zależności od tego jakiego rodzaju jest źródło. Wyróżniamy następujące dolne źródła ciepła: grunt, podłoże skalne, wody powierzchniowe, wody głębinowe, wody technologiczne, powietrze wentylacyjne, powietrze atmosferyczne oraz kolektory gruntowe.
Czynniki chłodnicze muszą spełniać następujące wymagania:
Urządzenia jednoprzewodowe, jednostrefowe, to takie w których powietrze jest centralnie poddawane całkowitej obróbce (mieszanie, oczyszczanie, ogrzewanie lub chłodzenie, nawilżanie lub osuszanie), a następnie doprowadzane do pomieszczenia lub jego strefy za pomocą pojedynczej sieci kanałów nawiewnych. Odprowadzanie powietrza odbywa się również pojedynczą siecią kanałów wywiewnych. W skład takiego urządzenia wchodzi czerpnia, przepustnica, filtr oraz komora klimatyzacyjna. Przed filtrem, w tzw. układzie recyrkulacyjnym strumień świeżego powietrza miesza się z częścią powietrza odprowadzanego z klimatyzowanego pomieszczenia. Oczyszczone powietrze wpływa następnie do komory klimatyzacyjnej, gdzie podlega obróbce termodynamicznej, aby na wylocie miało zadane parametry. Następnie sprężane jest za pomocą wentylatora i wprowadzane do pomieszczeń. Tutaj następuje wymiana ciepła i masy między powietrzem nawiewanym a źródłami znajdującymi się w pomieszczeniu, w wyniku czego parametry powietrza ulegają zmianie do wartości utrzymywanych wewnątrz. W końcowej części obiegu, powietrze jest zasysane przez wentylator wywiewny i częściowo przez wyrzutnię usuwane na zewnątrz, częściowo zaś kierowane z powrotem do komory klimatyzacyjnej. Natężenie przepływu obu strumieni jest regulowane za pomocą przepustnic.
Centrale jednoprzewodowe wielostrefowe różnią się od jednoprzewodowych tylko tym, że powietrze jest wtłaczane nie do jednego pomieszczenia, lecz do kilku grup (stref). Pomieszczenia jednej strefy mają podobne parametry powietrza, natomiast parametry powietrza poszczególnych stref różnią się między sobą. W układzie takim w komorze klimatyzacyjnej przygotowywane jest powietrze o takich parametrach, jakie potrzebne są dla jednej ze stref, natomiast dla innych odbywa się to za pomocą dodatkowych nagrzewnic lub chłodnic, umieszczanych w kanałach nawiewnych tych stref.
Skrzynka rozprężna zmniejsza zarówno ciśnienie dynamiczne jak i statyczne, panujące w sieci, w celu zmniejszenia prędkości przepływu powietrza przez urządzenie nawiewne. Stosuje się je w celu zmniejszenia natężenia akustycznego wywołanego za szybkim ruchem powietrza. Znajdują one swoje zastosowanie w urządzeniach klimatyzacyjnych, w których panują duże prędkości.
Przemiany zachodzące na podstawie gazu doskonałego z pytania nr 5: http://www.klimatyzacja.pl/wentylacja/przemiany-termodynamiczne
Pytanie 13 http://www.klimatyzacja.pl/wentylacja/rodzaje-wentylacji
Pytanie 18 http://www.ogrzewnictwo.pl/poradnik/jak-dzialaja-pompy-ciepla
Pytanie 20 http://www.klimatyzacja.pl/chlodnictwo/wlasciwosci-czynnikow-chlodniczych
Pytanie 22 oraz 23 http://www.klimatyzacja.pl/klimatyzacja/zintegrowane-urzadzenia-klimatyzacyjne-co-wybrac-boguslaw-bialko
Autor: Bogusław Białko - Źródło: Chłodnictwo & Klimatyzacja (5/2006)
Opracowanie redakcja www.klimatyzacja.pl, www.ogrzewnictwo.pl [RK] Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji.