Etykiety energetyczne - obowiązek informowania konsumentów

Ministerstwo Gospodarki przypomina, że ustawa o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię, która weszła w życie 1 lutego 2013 r., dotyczy tylko tych produktów, dla których wymagania w zakresie sporządzania dokumentacji technicznej oraz stosowania etykiet i kart określają akty delegowane Komisji Europejskiej.

 Akty delegowane KE obowiązują wprost i nie wymagają dodatkowo transpozycji do polskiego prawa. Komisja Europejska wydała już 7 takich dokumentów.

 Zapotrzebowanie na energię w gospodarstwach domowych stanowi 25% końcowego zapotrzebowania na energię w UE. Spowodowane jest to wyższym standardem życia i komfortu obywateli UE, wzrostem zakupów urządzeń elektrycznych i elektronicznych, rosnącym zapotrzebowaniem na klimatyzację czy korzystaniem z nowych mediów takich jak Internet.

 Komisja Europejska podjęła działania mające na celu wykorzystanie potencjału w zakresie efektywności energetycznej, który znajduje się w obszarze końcowego wykorzystania energii, w szczególności w zakresie potrzeby zwiększenia świadomości użytkowników energii poprzez system etykietowania energetycznego.

 Celem etykietowania energetycznego jest oddziaływanie na świadomość konsumentów dotyczącą rzeczywistego zużycia energii przez produkty i wynikających z tego skutków. Etykietowanie wpływa na podejmowane przez konsumentów decyzje dotyczące energooszczędnych i przyjaznych środowisku zakupów.

 Zagadnienie etykietowania energetycznego reguluje w prawie europejskim dyrektywa Rady 92/75/EWG z dnia 22 września 1992 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie zużycia energii oraz innych zasobów przez urządzenia gospodarstwa domowego oraz uchylającej dyrektywę 79/530/EWG. Dyrektywa 92/75/EEC jest dyrektywą ramową. Nakłada ona ogólne obowiązki na dostawców i sprzedawców urządzeń gospodarstwa domowego. Przepisy tej dyrektywy mają zastosowanie do następujących urządzeń:

  • chłodziarek, chłodziarko – zamrażarek, zamrażarek;
  • pralek bębnowych, suszarek bębnowych, pralko-suszarek bębnowych;
  • zmywarek bębnowych;
  • lamp gospodarstwa domowego;
  • urządzeń klimatyzacyjnych;
  • piekarników elektrycznych.

Szczegółowe wymogi odnoszące się do poszczególnych grup urządzeń określają dyrektywy wykonawcze. (tj.: dyrektywa 94/2/WE, dyrektywa 95/12/WE, dyrektywa 95/13/WE, dyrektywa 96/60/WE, dyrektywa 97/17/WE, dyrektywa 98/11/WE, dyrektywa 2002/31/WE, dyrektywa 2002/40/WE.

 Od dnia 20 lipca 2011 r. państwa członkowskie będą miały obowiązek stosowania przepisów nowej dyrektywy 2010/30/UE, która zastąpi dyrektywę 92/75/EWG. Celem dyrektywy 2010/30/UE jest rozszerzenie etykietowania, ograniczonego dotychczas jedynie do urządzeń gospodarstwa domowego, tak aby umożliwić etykietowanie wszystkich produktów związanych z energią, których stosowanie lub instalacja oferuje znaczny potencjał oszczędności energii (z wyłączeniem środków transportu). W rezultacie etykietowaniem objęta zostanie większa liczba produktów oraz stworzone zostaną zharmonizowane podstawy stosowania przez państwa członkowskie procedury zamówień publicznych i zachęt do zakupu produktów efektywnych energetycznie.

 Zgodnie z art. 11 dyrektywy 2010/30/UE Komisji Europejskiej powierzone zostały uprawnienia do przyjęcia środków wykonawczych do ww. dyrektywy w formie aktów delegowanych, na okres 5 lat, począwszy do dnia 19 czerwca 2010 r., które mają bezpośrednią moc wiążącą.

 Akty delegowane opublikowane przez Komisję Europejską dotyczące urządzeń chłodniczych oraz klimatyzatorów:

 

 

Źródło: Ministerstwo Gospodarki