Od pewnego czasu amoniak chętnie wykorzystywany jest jako czynnik chłodzący w przemysłowych instalacjach chłodniczych. To nieorganiczny związek chemiczny, który w naturalny sposób powstaje w naturze. Jest efektem procesów gnilnych substancji białkowych. Na potrzeby przemysłu amoniak otrzymywany jest w ramach syntezy azotu i wodoru w katalizatorach żelazowych. To metoda Habera i Boscha.
Amoniak (NH3) stosowany do chłodzenia posiada określone właściwości. Podstawowe właściwości chemiczne tego związku to:
Stosowanie amoniaku jako czynnika chłodniczego wiąże się z określonymi korzyściami. Przede wszystkim ten naturalny związek charakteryzuje się bardzo wysoką sprawnością energetyczną. Pod tym względem przewyższa wiele innych czynników chłodniczych. Przykładowo kilogram amoniaku może zabsorbować 1347 kJ w procesie parowania. Ponadto związek ten ma bardzo mały wpływ na niszczenie warstwy ozonowej i jest przyjazny środowisku naturalnemu. Jako ekologiczny czynnik rekomendowany jest w instalacjach, które muszą spełniać najwyższe standardy środowiskowe. Nie bez znaczenia jest również cena amoniaku wykorzystywanego w instalacjach chłodniczych. Pozyskanie i wykorzystanie tego czynnika jest dużo tańsze od rynkowych alternatyw. Dla porównania amoniak jest nawet sto razy tańszy od chemicznego freonu i pozostaje przy tym bardziej ekologiczny. Związek ten dobrze przejmuje ciepło, dzięki czemu po jego zastosowaniu niezbędne jest przygotowanie mniejszej powierzchni wymiany ciepła. W instalacji stosuje się rury o mniejszej średnicy, co ogranicza koszty inwestycji i ułatwia wykonanie systemu. To tylko kilka kluczowych zalet stosowania amoniaku jako czynnika chłodniczego. To nie tylko przyszłość, ale też teraźniejszość. Związek ten doskonale wpisuje się w przepisy rozporządzenia UE nr 517/2014 dotyczącego F-gazów.
Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki
Opracowanie redakcja : (Ł.G.)
Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji portalu www.klimatyzacja.pl