Uniwersal: Nasada hybrydowa MAG


Nasada hybrydowa MAG przy wyłączonym silniku elektrycznym stanowi formę stacjonarnej nasady grawitacyjnej o niskim współczynniku oporu własnego.


O tym jaka będzie wydajność grawitacyjna urządzenia decydują:

  1. Różnica Δt temperatury, mierzona między powietrzem na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia. Wydajność grawitacyjna rośnie ze wzrostem Δt
  2. Różnica ciśnień Δpst w elementach nasady. Wiatr omywając nasadę robi to z różną siłą i kierunkiem. Wszystkie elementy budowy nasady MAG są tak skonstruowane by bez względu na kierunek i siłę wiatru na jej powierzchni pojawiło się podciśnienie. Podciśnienie to rośnie z siłą napierającą na nasadę wiatru im prędkość wiatru jest wyższa tym podciśnienie efektywne nasady rośnie. Wentylacja grawitacyjna pracuje wtedy efektywniej.
  3. Warunki zabudowy . Do warunków zabudowy zaliczamy:
  4. - przekrój kanału wentylacyjnego
  5. - charakterystyka kratek nawiewnych
  6. - charakterystyka kratek wywiewnych


Wszystkie te czynniki mają wpływ na sumaryczny opór przepływu sieci wentylacyjnej. Im ta wartość jest niższa tym mniejsza jest przeszkoda w usuwaniu powietrza na zewnątrz, a więc wentylacja grawitacyjna pracuje efektywniej. Te wszystkie czynniki musi brać pod uwagę projektant chcąc optymalnie wykorzystać nasadę wentylacyjną hybrydową MAG-200. Należy bowiem pamiętać, że ten sposób wentylacji jest wentylacją niskociśnieniową bardzo czułą na wszystkie uwarunkowania opisane powyżej.

 

Konstrukcja nasady jest opływowa i charakteryzuje się niskim oporem własnym[ζ=1,46]. Pozwala to na uzyskanie parametrów optymalnych dla wykorzystania wentylacji naturalnej w kanałach wentylacyjnych dzięki czemu praca mechaniczna nasady MAG-200 będzie występowała tylko wtedy gdy warunki opisane w punktach a, b, c nie będą wystarczające dla efektywnej pracy wentylacji grawitacyjnej.